"Kwiecisty poeta"
Kwiat opuścił swą główkę
Nisko, bardzo nisko
Trzymał ją prawie przy ziemi
Będąc tak trawy blisko
Oddychał tym samym powietrzem
Co roślinki niewielkie
Gładził swoimi płatkami
Ich główki, tak bardzo miękkie
A pszczoła wszystko widziała
Chciała usiąść na kwiecie
Ale przeszkadzać nie chciała
Roślinnemu poecie
Co inspirował się wonią
Dotykiem zbierał wersety
By stworzyć nowy poemat
I szczycić się mianem poety
~ Wiktoria Debra
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz