"Móc raz jeszcze"
Och, jak chciałbym powrócić
Do tamtego dnia
Móc raz jeszcze zawitać w
Różanym ogrodzie
Słodką wonią otoczony
Poczuć snów słodkie twe usta
Zapomnieć o otaczającym
Nas zewsząd chłodzie
Marzę o Tobie codziennie
Pamięć ma tylko Cię zna
Marzę o Tobie jak niedźwiedź
Marzy o pysznym miodzie
Raz jeszcze zaznać miłości
Całować twe usta
Móc dłonie swoje spleść
W spokoju, szczęściu i zgodzie
~Victoria Blanc
Jaki piękny <3 Zachowany w takiej typowo zimowej postaci, ten wiersz jest nad wyraz subtelny i delikatny i te idealne porównania, które tutaj zastosowałaś również rzucają mi się w oczy. Naprawdę wyśmienita robota!
OdpowiedzUsuńDziękuję za wyrażenie swojej opinii! :) Każdy komentarz motywuje nas coraz bardziej! Życzę udanego dnia~
UsuńMnie również wyjątkowo podobają się te magiczne porównania i metafory, które w tym wierszu zastosowałaś. Super !!!
OdpowiedzUsuńMetafory i porównania, ach, jakby poeci bez nich żyli... Dziękuję za skomentowanie! :)
UsuńNaprawdę bardzo dobry wiersz. Po raz kolejny zauważam, że w swoich dziełach stosujesz bardzo ciekawą kompozycję budowania następnych strof wiersza, co się bardzo chwali we wszechogarniającym chaosie. Jednym słowem: Genialnie.
OdpowiedzUsuńMiło, że dodałaś coś więcej od siebie, niż tylko "fajny wiersz". Cieszę się, że ktoś zwraca też uwagę na konstrukcję wierszy i tym podobne. Dziękuję za komentarz! :)
Usuń