wtorek, 9 grudnia 2014

104. "Polana"

http://40.media.tumblr.com/1abd8e8a8321ed52a8055e499883e6a9/tumblr_mtq3xkouhM1qfvypwo1_500.jpg

"Polana"

Nowe wczorajsze jutro
Rodzi się wraz z kwiatkiem,
Z pączkiem rozkwitającym,
Łaskoczącym niebo płatkiem.

Wraz z jego niewinnością,
Bielą złem nie skalaną,
Unosi słońce swą buzię,
Od poranka rumianą.

I błyszczy wszystko wokoło,
Rozkwita słowików śpiewanie,
Świat powolnie budzi się,
Na życiodajnej polanie.

~ Victoria Blanc
Autor:

2 komentarze:

  1. Aga Tworowska9 grudnia 2014 20:13

    Bardzo ładny wiersz Victorio ! Uwielbiam ten twój poetycki zabieg, który stosujesz wtedy, gdy mieszasz rzeczywistość z rzeczami nieuchwytnymi i niezbadanymi. Super :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Eliza Gąbka9 grudnia 2014 21:35

    Mnie również bardzo podoba się ten wiersz, a zwłaszcza jego naprawdę niebywały klimat. Brawo!!!

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)