"Błękit w oczach odbity"
Sztuką jest cieszyć się rzeczą niewielką,
Każdą skaczącą w piecu iskierką,
Wszystkimi płatkami złocistego kwiatka,
Najmniejszą częścią naszego świata.
W końcu codzienność jest niecodzienna,
Bywa stabilna, ale jest zmienna.
Więc nie narzekajmy, idźmy przed siebie,
Z oczami jasnymi w jaśniejszym niebie
~Victoria Blanc
Bardzo się cieszę, że w zasadzie ten początek tygodnia zaczął się pod znakiem krótkich wierszy, bo nie wiem czy z długimi bym sobie poradziła. Najważniejsze, że jest treściwy i ma świetnie komponujące się ze sobą zupełnie niewymuszony sposób. :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że krótszy wiersz wpasował się w Twoje oczekiwania. :) Sama wiem, że co dłuższe dzieła są męczące i często ich długość przysłania nam całą treść, więc starałam się zawrzeć jak najwięcej w niewielkiej ilości.
UsuńCudowny wiersz, Victorio. Tyle teraz można napotkać długich wierszy, które tak naprawdę nie mają w sobie niczego cennego, tymczasem ty napisałaś wiersz krótki, ale bardzo, bardzo dobry. No i nie ukrywam, że czekam z niecierpliwością na kolejną część "Wiolonczeli" !
OdpowiedzUsuńDziękuję serdecznie za miłe słowa. :) Cieszę się, że wiersz przypadł do gustu, tak samo z Wiolonczelą. A pierwszy rozdział już w tę sobotę! :)
Usuń"Błękit w oczach odbity" jest naprawdę świetny i szczerze mówiąc to doszukuję się w nim odrobinę motywów, które mogłyby porównać ten utwór do bajki. W bardzo metaforyczny sposób przedstawiłaś fakt, że każdy człowiek powinien cieszyć się z rzeczy nawet czasami dla nas nie istotnych, takich, które często pomijamy. Super ;-)
OdpowiedzUsuńCóż, bajki kojarzą się ludziom z czymś lekkim, choć często mają bardzo głębokie przesłania. Cieszę się, że dostrzegłaś metafory i je doceniłaś. Dziękuję!
Usuń