"Mądrość kota"
- Czemu tak kocie leżysz i nic się nie
odzywasz?
Zdaje mi się, że na co dzień jakoś
weselszy bywasz.
Łapą poprawiasz firanki, muchy wypędzasz
z domu,
Czasem nawet się zdarzy, że rękę
podrapiesz komuś.
Dreptasz po balkoniku, po okolicy
przechadzasz,
Do gołębi, wróbelków, czy małych piesków
się skradasz,
A dzisiaj jakoś przybity, tak leżysz
tylko i nic,
Czyżby naszemu kotkowi odechciało się
żyć?
- Przecie kot nie jest jakimś niezwykłym
perpetum mobile
I jego celem nie są byle jakie muchy,
motyle,
Powiem więc tylko tyle: Tkwi sekret życia
kociego
W tym, że przesypia on dwie trzecie życia
swojego
~Victoria Blanc
Widzę, że na "Makach i poezji" już chyba na stale zagości ten znakomity motyw z takim stworzeniem jak kot! Bardzo ten wiersz mi się podoba, nie ukrywam, że jego koncepcja i sam pomysł jest naprawdę bardzo oryginalny, no i oczywiście nie wspomnę nawet o tej świetnej kompozycji, którą tutaj zastosowałaś. Super!
OdpowiedzUsuńAleż ten wiersz jest świetny! Nie ukrywam, że kiedyś jakoś niespecjalnie podobały mi się jakiekolwiek utwory, które zawierały w sobie choćby odrobinę świata zwierząt, ale teraz zdecydowanie się do tego przekonałam. "Mądrość kota" jest bardzo mądrym wierszem z niecodziennym przesłaniem. Brawo Victorio- to naprawdę przecudowny pomysł :-)
OdpowiedzUsuń